Ik ontmoet regelmatig in mijn werk ondernemers, die een goedlopend bedrijf hebben. Ze hebben het ondernemerschap in de vingers, werken hard, steken veel energie en tijd in hun bedrijf, hebben een trouwe klantenkring maar zijn niet gelukkig met hun werk.

Een werknemer, die niet meer gelukkig is met zijn werk, solliciteert naar een andere functie en begint in een nieuw bedrijf met een nieuwe uitdaging.

Een ondernemer kan die keuze niet ‘zomaar’ maken. Hij kan zijn bedrijf niet ‘even’ beëindigen en ander werk gaan doen. Hij heeft een klantenkring die op hem rekent, een bedrijf opgebouwd, investeringen gedaan, wellicht werknemers in dienst genomen.

Als hij zijn bedrijf beëindigd krijgt hij te maken met klanten die teleurgesteld zijn of boos, stakingswinst, belasting naheffingen en wellicht werknemers die ontslagen moeten worden. Daarnaast heeft een ondernemer een aantal maanden overbrugging nodig qua inkomen, want hij kan niet abrupt stoppen en direct ergens anders gaan werken. Boekhouding dient te worden afgerond, diensten en/of leveringen blijven nog, wellicht in mindere mate, doorlopen.

Zijn bedrijf overdragen zou uiteraard een betere uitkomst bieden, echter de praktijk wijst uit, dat er weinig animo is voor overnames.

Al die consequenties, die bedrijfsbeëindiging tot gevolg hebben, geeft een ondernemer het gevoel dat hij geen keuze heeft. Je moet door, voor alles  en iedereen.

Dus blijf je, je werk doen…, dag na dag… na dag.

Dan wordt je stiller.
Maar niet van binnen, want je hoofd draait op volle toeren.
Je wordt geïrriteerder, naar de mensen die nabij staan.
Geïrriteerdheid gaat over in kleine uit- en aanvallen.
Je slaapt slechter, want je hoofd wil niet stoppen met denken.
Dan stapt de vermoeidheid je leven binnen. Slecht slapen zorgt er niet voor dat je je fitter voelt.
Netwerken doe je niet meer, want met hart en ziel vertellen over je bedrijf, kun je niet.
Nieuwe klanten binnenhalen, doe je liever niet. Dat kost tijd en energie. En energie… heb je niet.
Al dat denken bezorgd je hoofdpijn en de vermoeidheid is zo aanwezig, dat je gezondheid afneemt.
En als je zo door gaat, wordt er vanzelf, door je gezondheid een keuze voor je gemaakt.
En als je dan nog denkt “Waarom ik?”, dan wordt het tijd om een stapje terug te doen in de tijd en te kijken naar daar waar het begon…, helaas soms te laat.

Je hebt altijd een keuze.
Iedere dag weer.

Tja, het is niet altijd makkelijk om keuzes te maken.
Je zou dus bijna denken, dat het makkelijker is om geen keuzes te maken… dat heeft in ieder geval geen verdere gevolgen. Toch???

Voor “hij” kan ook “zij” gelezen worden.